در روابط عمومی محل اشتغال باید ویژگی های مختلفی داشته باشد.

  مسئولیت اخلاقی در حیطه ویژگی های اکتسابی این حرفه قرار میگیرد.

عملکرد نامناسب کارشناسان روابط عمومی و عدم آگاهی از مسئولیت شگرف

 خود می تواند زیان بسیاری برای جامعه در پی داشته باشد و به جای کارایی

 مثبت ، تاثیرات منفی از خود برجای بگذارد.

درواقع احساس مسئولیت اخلاقی از طرف کارشناسان روابط عمومی سلامت

 حرفه ای او را تامین می کند و او باید سرآمد اخلاق در بین کارشناسان سازمان

 باشد.*

در چند سال گذشته صحبتهای بسیاری در این باره صورت گرفته و مقالات

 متعددی در کشورهای مختلف به چاپ رسیده است.

برای مثال می توان به پیام "فیلیپ شفرد" رئیس انجمن بین المللی روابط عمومی

 اشاره کرد. او در این پیام سال 2007 را سال علم اخلاق در روابط عمومی

 انتخاب کرده و با انتخاب این پیام سعی در باز کردن جایگاه این موضوع در

 فعالیتهای مختلف روابط عمومی داشته و موضوعاتی نظیر برنامه ریزی و

 سنجش اثربخشی برنامه را دو جزء اصلی علم اخلاق در روابط عمومی نام

 برده است.

تدوین نظامنامه اخلاقی برای کارشناسان روابط عمومی از دیرباز مورد توجه

 بوده است.برای نخستین بار در سال 1960 مجمع عمومی انجمن روابط عمومی

 آمریکا این نیاز را در قالب "اعلامیه اصول اخلاقی روابط عمومی " مورد توجه

 قرار داد . در این اعلامیه به موضوعاتی نظیر دقت و صحت و رعایت جانب

 انصاف و پیروی از دستورالعمل های مربوط به کارشناسان روابط عمومی اشاره

 شده است.*

همواره باید در نظر داشت که روابط عمومی بدون اخلاق را در هیچ جای

 دنیا نمی توان روابط عمومی دانست و صرف اینکه درباره این ویژگی ها

 فقط چند دقیقه در کلاسهای درس توسط استادان صحبت شود کفایت نمی کند

 بلکه هر شخصی که وارد سازمانی شده و قصد فعالیت در این حرفه را دارد هر

لحظه باید این مساله را هم در رفتار خود و هم همکاران در نظر داشته باشد .

           ---------------

*راهبردهای روابط عمومی  

                                                                 غفوریان

اگر بخواهیم جایگاه مطبوعات در ایران را بررسی کنیم باید به ماهیت وریشه مطبوعات بپردازیم .

 منظور از ماهیت و ریشه همان سیر تاریخی است که مطبوعات با توجه به تحولات سیاسی و اجتماعی جوامعشان طی کرده اند. از انجایی که مطبوعات در کشور ما تقلیدی است ،از این رو لازم است به ماهیت مطبوعات در کشور های توسعه یافته اشاره کرد.روند شکل گیری مطبوعات در کشور های توسعه یافته را می توان به چهار دوره تقسیم بندی کردکه عبارتنداز:1-استبدادی 2-عقیدتی- مسلکی3-خبری 4-تبلیغی-تفریحی.

 تئوری های مختلف در کشور های توسعه یافته بیانگر این دوران است (تئوری استبدادی،تئوری مسئولیت

 اجتماعی،تئوری ازادی گرا و...).

به همین منظور جایگاه مطبوعات در کشورهای توسعه یافته را تا حدودی میتوان بهتر ازجایگاه مطبوعات درکشور های در حال توسعه از جمله ایران توصیف کرد.

 روند شکل گیری مطبوات ایران از زمان "کاغذ اخبار"میرزا صالح شیرازی تا کنون تقلیدی بوده و این تقلیدی بودن باعث شد که روزنامه های ایرانی، یکباره وارد مرحله تبلیغی و تفریحی شوند.

 پس از انقلاب کبیر فرانسه و شکل گیری نظام سرمایه داری "تولید و مصرف انبوه"تبلیغات بازرگانی را وارد رسانه ها می کند.

 تقلیدی بودن و شکل گیری غیر طبیعی مطبوعات در کشورهای در حال توسعه زمینه ای را برای دولتی بودن رسانه ها فراهم می کند که این خود باعث می شود که رسانه ها به ابزاری تبدیل شونددر جهت سیاست دولتها که قدرت را در خود مستتر دارند .شاید این عوامل گویای این باشند که چرا مطبوعات در کشورهای در حال توسعه از جایگاه چندانی برخوردار نیستند.